Historia metod laserowej korekcji wzroku

Udoskonalenie metod laserowej korekcji wzroku i wdrożenie nowych technologii pozwalają, by w najbardziej delikatny i najmniej inwazyjny sposób pomóc osobom mającym wady wzroku. Dawniej jedynym rozwiązaniem przy krótkowzroczności czy dalekowzroczności mogły być tylko okulary i już dużo później soczewki kontaktowe.
Dziś, dzięki laserowej korekcji wad wzroku można odkryć na nowo piękno świata.

W 1970 roku technolodzy Kolumbijskiego Uniwersytety wynaleźli laser excimerowy do przeprowadzania zabiegów korygujących wzrok.

W 1985 roku przeprowadzono pierwszą laserową korekcję wzroku w Berlinie metodą PRK (Photorefractive keratectomy). W 1991 roku w Kanadzie zatwierdzono laser excimerowy do przeprowadzania zabiegów metoda PRK, w 1995 - w Stanach Zjednoczonych.
Metoda PRK została pierwotnie opracowana w leczeniu krótkowzroczności, usuwając niewielką ilość rogówki przy użyciu lasera. Późniejszy rozwój technologii pozwolił chirurgom także w leczeniu pacjentów z nadwzroczności, dalekowzroczności i astygmatyzmu. Laser działa bezpośrednio na powierzchnię rogówki po mechanicznym usunięciu nabłonka. Opatrunkiem jest soczewka kontaktowa. W rezultacie po wykonaniu korekcji metodą PRK rekonwalescencja jest dość długa i z odczuwalnym dyskomfortem.

Tymczasem w 1989 roku włoski okulista Buratto pracując nad metodą PRK ulepsza ją, co w konsekwencji powstaje metoda LASIK (Laser-Assisted in situ Keratomileusis). W 1991 roku Grecki okulista Pallikaris wprowadza szereg usprawnień w sposobie korekcji LASIK. Operator za pomocą mikrokeratomu tworzy płatek na powierzchni rogówki, który położony z powrotem po pracy lasera, staje się naturalnym opatrunkiem. Pozwala to na minimalny dyskomfort i szybki powrót do normalnego funkcjonowania (nawet następnego dnia). Metoda LASIK, stała się bardzo popularna od 1990 roku w Europie i Ameryce.

Rok 1999 to rok powstania metody LASEK (Laser Subepithalial Keratomileusis). Za twórcę uważa się włoskiego okulistę Kamelin Massimo. Metoda LASEK to zaawansowana metoda PRK, która zmniejsza ból po korekcji i skraca okres regeneracji. Podczas zabiegu metodą LASEK używa się roztworu alkoholu, dzięki czemu wierzchnia warstwa nabłonka mięknie i odsuwa się na czas pracy lasera. Po zabiegu nabłonek wraca na swoje miejsce, a na oczy zakłada się miękkie soczewki kontaktowe, które pełnią funkcję opatrunku. Metoda wykonuje się ze wskazań medycznych, jeżeli nie można zastosować metody LASIK.

W 2003 roku Grecki profesor Pollikaris opracowuje metodę EPI-LASIK. Jest to metoda oparta na technice LASEK. Specjalny przyrząd epi-keratom mechanicznie oddziela tylko nabłonek rogówki i nie ingeruje głębiej. Płatek nabłonkowy w EPI-LASIK tworzony bez użycia roztworu alkoholu, dzięki czemu przeżywalność komórek nabłonkowych jest wyższa, a przez to regeneracja jest szybsza. Dolegliwości bólowe mniejsze, niż w PRK i LASEK. Po zakończeniu zabiegu nakładane są jako opatrunki miękkie soczewki kontaktowe, które wspomagają proces gojenia.

Rok 2003 to również początek dla metody Intra-LASIK (lub iLASIK) czy Femto-LASIK. Istotą tej metody jest, że zabieg prowadzony jest przez dwa lasery - pierwszy laser (femtosekundowy) odseparowuje cienki płatek rogówki. Drugi laser (excimerowy) następnie usuwa wadę wzroku.

2009 rok to rok powstania metody SBK LASIK. SBK LASIK to delikatniejsza odmiana metody LASIK. SBK LASIK to bezbolesna i szybka regeneracja. Niemal wszyscy pacjenci widzą ostro po kilku godzinach od zabiegu, nie wymieniają żadnych dolegliwości następnego dnia po zabiegu i wracają do codziennych zajęć, w tym do prowadzenia środków transportu. Znacznie mniejsza w tej odmianie LASIK, niż w wypadku innych metod, jest również wrażliwość na światło oraz występowanie suchego oka. Zasady rekonwalescencji są proste, a stosowanie kropli trwa do miesiąca po zabiegu. SBK LASIK to szansa na laserową korekcję wzroku u osób z cienką rogówką i wysoką wadą wzroku.

Według wielu specjalistów metoda EBK (2010 r.) to porównywalnie ta sama metoda co PRK (1985 r.) z niewielką różnicą. W PRK nabłonek jest usuwany narzędziem metalowym. W EBK nabłonek jest również całkowicie usuwany narzędziem metalowym z plastykową nasadką, nazywanym epikeratomem, który „zamiata” do swojego wnętrza nabłonek, pozostawiając odkrytą ranę rogówki. W obu tych metodach towarzyszy odczuwanie silnego bólu po zabiegu, wolna rehabilitacja, a także ryzyko powstania powierzchownego rogówkowego haze, przymglenia rogówki oraz blizn.

Odmianą PRK również jest metoda TransPRK. Metoda wyróżnia się tym, że nabłonek usuwa się za pomocą lasera ekscymerowego, przez co metoda ta nazywana jest „bezdotykową”. Modelowanie kształtu rogówki wykonuje się w TransPRK tym samym laserem i choć podczas całej procedury nie używa się żadnych dodatkowych narzędzi, to jednak przed laserowaniem na oko nakładana jest rozwórka. TransPRK to metoda, którą od wielu lat można wykonać laserową korekcję krótkowzroczności, jest jednak rzadko stosowana z uwagi na ostry ból po zabiegu, długi czas rekonwalescencji oraz ewentualność zmętnienia rogówki.

Laserowa korekcja wzroku jest doskonałym sposobem na pozbycie się wad wzroku - dalekowzroczności, krótkowzroczności, astygmatyzmu oraz kombinacji tych wad. Pełna przewidywalność efektów na poziomie badań kwalifikacyjnych, właściwie dobrana do konkretnej wady pacjenta metoda korekcji oraz technologii sprawiają, że operacja laserowa oczu stała się najskuteczniejszym i wysoce bezpiecznym sposobem na korygowanie wad wzroku. Korekta wzroku w Centrum Okulistycznym ArtLife jest nowoczesną alternatywą dla tradycyjnych metod korekcji wad wzroku, takich jak okulary czy soczewki kontaktowe, co więcej: daje pacjentom nieporównywalnie wyższe poczucie komfortu, wolności i jakości życia.
 

Powrót